Tipos | alfabetu, sistema d’escrita artificial y alfabeto bicameral (es) |
---|---|
Llingües | armeniu |
Creador | Mesrop Mashtots |
Dates | década de 400 |
Orixe | Armenia |
Basáu en | alfabetu griegu |
ISO 15924 | Armn (230) |
Direición del testu | d'izquierda a derecha |
Estaya Unicode | U+0530-058F[1] y U+FB13-FB17[2] |
Formáu por | Ա, Բ, Գ, Դ, Ե, Զ, Է, Ը, Թ, Ժ, Ի, Լ, Խ, Ծ, Կ, Հ, Ձ, Ղ, Ճ, Մ, Յ, Ն, Շ, Ո, Չ, Պ, Ջ, Ռ, Ս, Վ, Տ, Ր, Ց, Ւ, Փ, Ք, և, Օ y Ֆ |
Mapa de distribución | |
L'alfabetu armeniu ye un alfabetu que s'utiliza pa escribir l'idioma armeniu dende l'añu 405 o 406 d.C., cuando lo creó'l santu armeniu Mesrob Mashtots pa traducir la Biblia, desenvolviendo tamién la grafía Grabar, base del armeniu actual. Pensóse que deriva del alfabetu pahlevi, o del siríacu, pero l'orde de les lletres asemeyar al griegu, yá que se compón de 36 lletres, de les cualos 21 provienen del griegu, 11 amuesen un estilu griegu y 4 tán inspiraes nel siríacu. Hasta'l sieglu XIX, l'armeniu clásicu foi la llingua lliteraria, y dende entós l'alfabetu armeniu usar pa escribir los dos dialeutos lliterarios modernos, l'oriental y l'occidental, que se desenvolvieron mientres el mesmu periodu [1]. L'armeniu occidental desenvolvió cambeos en delles lletres (por casu, dar a la lletra "p" el soníu "b" y viceversa) que nun se dan nel oriental, polo que, en delles lletres, dambos escriben igual pero pronuncien distintu.
La pallabra armenia pa "alfabetu" ye այբուբեն (CC, Idioma armeniu oriental: [aɪbubɛn], o Idioma armeniu occidental: [aɪpʰupʰɛn]), el nome de les dos primeres lletres del alfabetu armeniu.